تَعَصّب,رَجْعِيّة
  • intolerance

    (noun)
    تَعَصّب,رَجْعِيّة
  • intolerant

    (adjective)
    غير متسامح,مُتَعَصّب
  • tolerant

    (adjective)
    جَلْد,حَلِيم,حَمُول,رَحِيم,رَفِيق,سَمْح,صَبُور,صَفُوح,عَفُوّ,عَمّار,غَفُور,مُتَرَفّق,مُتَسَامِح,مُتَسَاهِل,مُسَامِح
  • tolerantly

    (adverb)
    بتسامح,بحلم,برفق
nounadjectiveadverb